Από το 1 έως το 10 – λόγοι που λατρεύουμε την ηλικία των 2 ετών
Και δέκα διαφορές που θα έχουν από τον τρίχρονο εαυτό τους
Ο πρώτος χρόνος έχει περάσει με επιτυχία και σαν αστραπή. Η ανατροφή ενός παιδιού δύο ετών είναι κάπως σαν πυροτέχνημα! Έχει πολύ φως, φασαρία, είναι απρόβλεπτη και είναι άκρως εντυπωσιακή. Κι όπως ένα πυροτέχνημα κρατάει λίγο – για αυτό απολαύστε την!
Ακολουθούν, συνοπτικά, 10 λόγοι για τους οποίους αγαπάμε τα λεγόμενα «τρομερά δυάρια», τα παιδιά στην ηλικία των δύο ετών.
Ο ενθουσιασμός τους είναι μεταδοτικός
Χάνουν το μυαλό τους μπροστά σε απλά πράγματα, όπως οι μπουρμπουλήθρες, τα αυτοκόλλητα, τα μπαλόνια και οι μαρκαδόροι. Για τον ίδιο λόγο, είναι ιδανική παρέα για κατασκευές (εκτός αν αποφασίσουν σε ανύποπτο χρόνο να καταστρέψουν ό,τι έφτιαξαν και αρχίσουν ξαφνικά να διαλύουν τα έργα που δημιούργησαν με τα μικροσκοπικά χεράκια τους).
Έχουν ανεξάντλητη ενέργεια
Μέχρι που ξαφνικά τελειώνουν οι μπαταρίες τους και μπορούν να κοιμηθούν για δώδεκα ώρες σερί. Όταν λοιπόν καταφέρνουμε να τα εμπλέξουμε σε μια διαδικασία καθαριότητας του σπιτιού/μαγειρέματος/σωματικής άσκησης, γίνονται οι πιο ενθουσιώδεις συνεργάτες!
Απολαμβάνουν να βοηθούν τη μαμά και τον μπαμπά
Κάποιες φορές, τουλάχιστον. Σε συνέχεια λοιπόν του λόγου νούμερο δύο, μπορούμε να τα… εκμεταλλευτούμε όταν είναι στις καλές τους, για να σκουπίσουν το τραπέζι ή το δάπεδο της κουζίνας με αυθεντική προθυμία.
Ξέρουν τι θέλουν
Και το ζητούν επίμονα… μέχρι τουλάχιστον να συνειδητοποιήσουν ότι θέλουν κάτι άλλο ακόμα περισσότερο. Και αν και «νέοι» στην πιάτσα, βρίσκουν πονηρούς τρόπους να το διεκδικήσουν, κάνοντας γλύκες στη μαμά και τον μπαμπά, κάνοντας τον άρρωστο/την άρρωστη ή τον πεινασμένο/την πεινασμένη.
Είναι στις ομορφιές τους
Ακροβατούν με χάρη ανάμεσα στη βρεφική και την παιδική ηλικία, καθώς ενώ διατηρούν ακόμα την αθωότητα και τη γλύκα ενός μωρού, ταυτόχρονα έχουν αρχίσει να αποκτούν τα πιο καλοσχηματισμένα χαρακτηριστικά ενός μικρού παιδιού.
Οι χειρονομίες της αγάπης τους σας κάνουν και λιώνετε
Αρκεί, ακόμα και μετά από μια ζόρικη ημέρα, να έρθουν και να μας αγκαλιάσουν στον καναπέ (πόσο μάλλον να μας πουν «σε αγαπώ, μαμά»), για να ξεχάσουμε ως διά μαγείας όλες τις ιδιοτροπίες με τις οποίες μας ταλαιπώρησαν πριν από λίγες ώρες.
Είναι τρομερά διασκεδαστικά
Προσπαθούν να είναι το επίκεντρο της προσοχής και συνήθως το καταφέρνουν. Ιδιαίτερα όταν το προσπαθούν με τον σωστό τρόπο: τραγουδώντας, χορεύοντας, κάνοντας γκριμάτσες και λέγοντας αστείες ατάκες. Αλλά και τις ώρες που δεν το προσπαθούν, όταν μέσα στην αθωότητά τους εκφέρουν μια λέξη κάπως διαφορετικά, τα τρομερά δυάρια και πάλι μας κάνουν να ξεκαρδιζόμαστε στα γέλια.
Τα μικρά παιδιά θα σας αγαπήσουν και στα χειρότερά σας
Η πρωινή σας αναπνοή μπορεί να μυρίζει πραγματικά, πολύ άσχημα, αλλά θα σας φιλήσουν και πάλι με ενθουσιασμό. Μπορεί να μην έχετε κάνει ντους για μία ή δύο μέρες, αλλά σας λένε ακόμα ότι είστε όμορφοι. Όταν κλαίτε μετά από μια φοβερή μέρα στη δουλειά, θα σας δώσουν μια μεγάλη αγκαλιά και θα σας παρηγορήσουν – χωρίς να ζητήσουν εξηγήσεις.
Η αγάπη τους είναι πιστή και συμπονετική και άγρια και στοργική – κάτι που είναι καλό για το Εγώ και την καρδιά σας.
Σας θυμίζουν πώς να ζείτε τη στιγμή
Το τρέξιμο με το παιδί σας το απόγευμα, πριν ξεκουραστεί για ύπνο – το να το ξεγελάσετε και να πιάσετε στη στιγμή – είναι ένα από τα καλύτερα συναισθήματα σε αυτόν τον πλανήτη. Είναι αληθινή ευτυχία. Σε αυτές τις στιγμές συνειδητοποιείτε ότι δεν χρειάζεται να ανησυχείτε για τίποτα, οι στρεσογόνοι παράγοντες εξαφανίζονται ως διά μαγείας.
Κρατούν ζωντανό το παιδί μέσα σας
Μπορείτε να συμπεριφέρεστε σαν παιδί με το παιδί σας. Και τι αναζωογονητικό συναίσθημα που είναι!
Ας προσπαθήσουμε λοιπόν να χαλαρώσουμε και να απολαύσουμε τις στιγμές μας με τα τρομερά δυάρια, όσο κι αν μας ταλαιπωρεί αυτή η ηλικία. Άλλωστε, όπως λένε οι φήμες, μεγαλώνουν πάρα, πάρα πολύ γρήγορα. Και σας προετοιμάζουμε για μερικές χαριτωμένες αλλαγές που θα έχουν από τον τρίχρονο εαυτός τους
- Στα δύο, μόλις που έχουν αρχίσει να μιλούν. Στα τρία, δεν βάζουν γλώσσα μέσα.
- Στα δύο, κλαίνε. Στα τρία, έχουν τόσο επικά ξεσπάσματα, που αρχίζουμε να πιστεύουμε ότι έχει μπει ο διάβολος μέσα τους.
- Στα δύο, τρώνε ό,τι τους σερβίρουμε. Στα τρία, τρώνε μόνο τρία φαγητά (που συνήθως περιέχουν υδατάνθρακες και λιωμένο τυρί).
- Στα δύο, το μπάνιο διαρκεί δέκα λεπτά και το αποτέλεσμα είναι ένα πεντακάθαρο παιδί. Στα τρία, παίρνει πάνω από μία ώρα και το αποτέλεσμα είναι δεκαπέντε νωπές πετσέτες, μια μαμά μούσκεμα και ένα μπάνιο βομβαρδισμένο με σαπουνάδες.
- Στα δύο, φορούν την πάνα τους. Στα τρία, έχουν εκπαιδευτεί στην τουαλέτα, οπότε το πρόγραμμα ολόκληρης της οικογένειας περιστρέφεται γύρω από τις επιθυμίες του εντέρου τους.
- Στα δύο, ένα λούτρινο κουκλάκι είναι αρκετό για να αποσπάσει την προσοχή τους στο σουπερμάρκετ. Στα τρία, θέλουν να κατεβάσουν όλα τα ράφια με τα γλυκίσματα – και τίποτα δεν είναι ικανό να τα κάνει να ξεχαστούν.
- Στα δύο, φορούν ό,τι τους φορέσουμε. Στα τρία, επιμένουν να διαλέγουν τα ρούχα τους, με αποτέλεσμα συχνά να μοιάζουν με τον τρελό του χωριού.
- Στα δύο, δεν θέλουν να λερώνονται. Στα τρία, κυλιούνται στις λάσπες σαν τα γουρουνάκια.
- Στα δύο, μας αφήνουν να κάνουμε κάποια πράγματα για αυτά –για παράδειγμα να τα ταΐσουμε– με αποτέλεσμα να εξοικονομούμε χρόνο. Στα τρία, θέλουν να τα κάνουν όλα μόνα τους, ξοδεύοντας όλη την ημέρα σε ένα γεύμα.
- Στα δύο, μόλις που έχουν αρχίσει να υποψιάζονται τι σημαίνει «χειριστικός». Στα τρία, μας κάνουν ό,τι θέλουν και το ξέρουν.